21 Feb
21Feb

پرواز با یک غول آهنی به همان اندازه که راحت و لذت بخش است، از هیجان و اضطراب نیز تهی نیست. این اضطراب وقتی بیشتر می شود که ندانید وسیله ای که با آن سفر می کنید، چه ویژگی هایی دارد. اگرچه قرار نیست همانقدر که شما از ماشین شخصی تان شناخت دارید، در مورد هواپیماها هم بدانید. اما دانستن نکاتی کلی در مورد این پرنده های غول پیکر شاید برای شما هم جالب باشد. قاصدک 24 شما را با بخشی از دنیای هواپیماها آشنا می کند:



هواپیماها به گونه ای طراحی شده اند که در مقابل رعد و برق مقاوم باشند

تقریبا لحظه ای نیست که هواپیماها مورد اصابت رعد و برق قرار نگیرند. تخمین زده می شود که آنها حداقل سالی یا در هر هزار ساعت پرواز، یک بار با رعد و برق برخورد دارند. با این حال گفته می شود که از سال 1963 میلادی تا کنون رعد و برق موجب سقوط هیچ هواپیمایی نشده است. دلیل آن هم مراقبت های دقیق مهندسی است که به تخلیه الکتریکی رعد و برق امکان می دهد تا از هواپیما عبور کرده و بدون هیچ گونه خسارتی از آن خارج شود.  

هیچ صندلی امنی در هواپیما وجود ندارد
سازمان بین المللی هوانوردی معتقد است هیچ صندلی ایمنی در هواپیما وجود ندارد. در حالی که بررسی های مجله تایم در مورد حوادث هواپیمایی نشان می دهد که صندلی های میانی در قسمت عقب هواپیما کمترین میزان تلفات را در یک حادثه داشته اند. بر اساس این تحقیقات، در طول سقوط هواپیما، صندلی های یک سوم انتهایی هواپیما در مقایسه با 39 درصد وسط و 38 درصد جلو هواپیما، 32 درصد میزان تلفات داشتند. با این حال هنوز پای متغیرهای زیادی در میان است که تشخیص این موضوع را که کجا بنشینیم تا از حادثه در امان باشیم، غیرممکن می کند.



بعضی هواپیماها تخت های مخفی برای خدمه پرواز دارند

در پروازهای طولانی مدت خدمه پرواز می توانند 16 ساعت در روز کار کنند. بعضی هواپیماها مثل بوئینگ 777 و دریم لاینر 787 برای مبارزه با خستگی مهمانداران، تخت های کوچکی دارند که خدمه پرواز می توانند روی آنها اندکی چشم روی هم بگذارند. تخت ها معمولا از طریق یک راه پله مخفی قابل دسترسی هستند که منتهی به یک اتاق کوچک می شود که دارای سقف کوتاه، 6 تا ده تخت، یک سرویس بهداشتی و گاهی هم سرگرمی های پروازی می شود.



چرخ های هواپیما طوری طراحی شده اند که در هنگام فرود باز نمی شوند

چرخ های هواپیما در مقابل بارهای سنگین با وزن های باورنکردنی(38 تن) مقاوم هستند. باید بدانید که چرخ های هواپیما می توانند هر ساعت در 170 مایل بیش از 500 بار قبل از اینکه چرخ آنها هرگز نیاز به باز شدن داشته باشند، به زمین بخورند. به علاوه چرخ های هواپیما تا 200پوند بر اینچ مربع، باد دارند. این میزان، شش برابر فشاری است که در یک چرخ ماشین استفاده شده است. جالب است بدانید که هواپیما هم در صورت نیاز به چرخ های جدید، درست مانند چرخ های ماشین پنچرگیری می شود.



چرا خدمه هواپیما در هنگام فرود نور را کم می کنند؟

وقتی یک هواپیما در شب فرود می آید خدمه کابین نورهای داخلی را کم می کنند. فکر می کنید دلیل این کار چه می تواند باشد؟ این کار باعث می شود که در صورت بروز یک رخداد غیر مترقبه، انجام نشدن صحیح فرود و در نهایت نیاز به تخلیه مسافران ، چشم های آنها از قبل به تاریکی عادت کرده باشد. برای فهم بهتر این موضوع تصور کنید که در یک اتاق روشن نا آشنا و پر مانع قرار دارید. کسی چراغ ها را خاموش می کند و از شما می خواهد که به سرعت خارج شوید. در موقعیت مشابه خدمه پروازی از مسافران می خواهند تا سایبان های هواپیما را در طول فرود بالا بکشند. در نتیجه آنها در حالت اضطراری قادر به دیدن بیرون هواپیما و ارزیابی این هستند که کدام سمت هواپیما برای تخلیه مناسب تر است.



برای پرواز به هر دو موتور نیاز ندارید

فکر پرواز با یک موتور ترسناک به نظر می رسد. اما نکته جالب این است که هر هواپیمای تجاری می تواند به راحتی تنها با یک موتور پرواز کند. حتی کار کردن با نصف قدرت موتور باعث مصرف سوخت کمتر شده و برد آن را کاهش می دهد. اما خوشبختانه هواپیماها برای چنین موقعیت هایی طراحی شده و مورد آزمایش قرار گرفته اند. بد نیست بدانید که همه هواپیماها برای مسیرهای طولانی برنامه ریزی شده اند. به خصوص آنهایی که بر فراز اقیانوس ها یا مناطق غیرمسکونی مانند قطب پرواز می کنند باید توسط سازمان هوانوردی برای عملیات بردهای وسیع تایید شوند. این امر به معنای آن است که هواپیما می تواند 330 دقیقه فقط با یک موتور پرواز کند. جالب است بدانید که بیشتر هواپیماها به لطف چیزی که نسبت شیب نامیده می شود، قادر به پرواز در مسافت های طولانی بدون هیچ موتوری هستند. به طور مثال یک بوئینگ 747 می تواند به واسطه مهندسی هوانوردی برای دو مایل برای هر صد فوتی که از زمین فاصله دارد، بدون نیروی موتور پرواز کند. باید گفت که این میزان معمولا بیشتر از زمان لازم برای اینست که همه مسافران به زمین بنشینند.



چرا در دستشویی ها زیرسیگاری وجود دارد؟

سازمان بین المللی هوانوردی سال ها پیش سیگار کشیدن را در هواپیماها ممنوع کرد. اما مسافران تیزبین می دانند که توالت های هواپیما هنوز زیرسیگاری هایی در خود دارند. به گزارش "بیزینس اینسایدر"، دلیل این امر آن است که خطوط هوایی و طراحان هواپیما این مسئله را در نظر می گیرند که علی رغم سیاست منع سیگار کشیدن و نصب علائم ممنوعیت در هواپیماها، به برخی دلایل یک فرد سیگاری ممکن است در داخل هواپیما سیگار روشن کند. با انجام این کار امید می رود که اگر کسی در هواپیما سیگار روشن می کند حداقل این کار را در جایی که برای آن در نظر گرفته شده انجام دهد. آنها معتقدند این کار ممکن است باعث شود مسافران سیگار را در جای امنی مانند یک زیرسیگاری خاموش کنند و نه یک سطل زباله. بهتر است بدانید که اگر در دستشویی سیگار بکشید باید انتطار یک جریمه سنگین را داشته باشید.



سوراخ کوچک روی پنجره هواپیما برای چیست؟

این سوراخ برای تنظیم فشار داخل کابین تعبیه شده است. باید بدانید که بیشتر پنجره های هواپیماها از سه پنل اکریلیک ساخته شده اند. پنجره بیرونی مطابق انتظار عمل کرده، عناصر را بیرون نگه داشته و فشار کابین را حفظ می کند. در صورت بروز حادثه، اگر اتفاقی برای شیشه بیرونی بیفتد شیشه دوم به عنوان یک گزینه نشکن عمل می کند. بنابراین سوراخ کوچک در پنجره درونی برای تنظیم فشار هواست به نحوی که شیشه میانی تا زمان استفاده سالم باقی می ماند.



چرا غذاهای هواپیماها بد مزه است؟

غذاهای داخل هواپیماها وجهه خوبی ندارند. اما این موضوع اصلا به خود غذا مربوط نمی شود و در حقیقت مقصر اصلی هواپیماست. بر اساس مطالعه دانشگاه کورنل در سال 2015 که تایم آن را به چاپ رساند، فضای داخل هواپیما بر طعم غذاها و نوشیدنی ها تأثیر می گذارد. به این صورت که مواد شیرین کم شیرین تر و غذاهای نمکی، شورتر به نظر می رسند. این مطالعه همچنین نشان داد که حتی تهویه هوا برای کاهش رطوبت هوا در داخل کابین هواپیما هم می تواند طعم غذا را عوض کند و باعث شود هر چیزی در هواپیما بی مزه به نظر برسد. بر اساس یک تحقیق دیگر در موسسه ای در آلمان در سال 2010، وقتی که شما روی هوا هستید تشخیص طعم های شور و شیرین 30 درصد دشوارتر می شود. دفعه بعد که پرواز می کنید غذا را بی خیال شوید و به جای آن یک لیوان آب گوجه را امتحان کنید.



درباره ماسک های اکسیژن معروف

دستورالعمل های ایمنی در بیشتر پروازها، شامل چگونگی استفاده از ماسک های اکسیژن می شود. گفتنی است که این ماسک ها در صورت افت فشار در کابین هواپیما مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال آن چیزی که مهمانداران هواپیما به شما نمی گویند این است که ماسک های اکسیژن تنها اکسیژنی به اندازه 15 دقیقه دارند. 15 دقیقه وقت خیلی کمی به نظر می رسد. اما در حقیقت خیلی بیشتر از زمان مورد نیاز است. همانطور که می دانید ماسک های اکسیژن وقتی که کابین هواپیما دچار افت فشار می شود، می افتند. این امر به این معنیست که هواپیما در حال از دست دادن ارتفاع نیز هست. یک خلبان به این وضعیت چگونه واکنش نشان می دهد؟ با یک ماسک اکسیژن و بردن هواپیما به ارتفاع بالای سی متر، جایی که مسافران به راحتی و بصورت عادی قادر به تنفس بوده و دیگر نیازی به اکسیژن اضافی نیست. این کاهش ارتفاع سریع معمولا کمتر از 15 دقیقه طول می کشد، یعنی ماسک های اکسیژن بیشتر از میزان هوای کافی برای محافظت از مسافران را در خود دارند.



چرا هواپیماها از خود در آسمان ردی به جای می گذارند؟

آن خط های سفیدی که هواپیماها از خود در آسمان به جای می گذارند رد چگالی ایست. چطور؟ موتور هواپیما بخار آب را به عنوان بخشی از فرایند چگالش به بیرون می فرستد. وقتی بخار آب داغ از اگزوز خارج شده و به هوای خنک تر در قسمت های فوقانی جو برخورد می کند، آن خطوط سفید پف دار را در آسمان درست می کند. در حقیقت شکل ساده آن را شما وقتی می توانید ببینید که هوای بیرون سرد است و دم خود را بیرون می دهید.



درِ سرویس های بهداشتی هواپیماها کامل قفل نمی شود

درب توالت ها به دلایلی فقط از بیرون می توانند قفل یا باز شوند. دلیل اول اینکه در موارد اضطراری به مهمانداران هواپیما امکان دسترسی سریع به توالت های قفل شده را می دهد. علاوه بر آن به خدمه پرواز امکان می دهد تا به سرویس های بهداشتی در هنگام به زمین نشستن و نیز برخاستن دسترسی داشته باشند.

نظرات
* ایمیل در وب سایت منتشر نخواهد شد.
I BUILT MY SITE FOR FREE USING